سرعنوان وبسایت

اشاره : روز دوشنبه آخرین روز فروردین ماه سال 87 نشست ضد نژاد پرستی در ژنو برگزار شد . جنجالی ترین و پر حاشیه ترین سخنرانی ، مربوط به سخنرانی آقای احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران بود که حرف ها و حدیث های گوناگونی را به همراه داشت . تحلیل های بی شماری از آن صورت گرفت که هر کدام با جانب گیری برخی در مقابل برخی دیگر روبه رو شد که کمابیش در این نوشتار سعی داریم به این مراسم و واکنش های پیرامون آن نگاهی گذرا داشته باشیم .

بی فرهنگی اخلاقی در جوامع جهان سومی و در جوامع به اصطلاح مدرن سابقه ای طولانی دارد . نمود های بی فرهنگی در جوامع جهان سومی بر کسی پوشیده نیست اما آن چه قابل ذکر و تأمل است بی فرهنگی روسای ممالک مدعی فرهنگ و تمدن است که در پوشش روشنفکری مدرن ولیکن در قالب جمود و وابستگی و بی انصافی نمایان می گردد .

حاشیه ی اول : در نشست ضد نژادپرستی ژنو سویس ، هنگامی که آقای احمدی نژاد اولین کلمات را به زبان آورد در عملی بی فرهنگانه با پرتاب شی ای (یک گوجه فرنگی) به طرف خود مواجه شد . این عمل مرا به یاد عمل بی فرهنگانه ی خبرنگار عراقی انداخت که لنگ کفش خود را به سمت رئیس جمهوری وقت آمریکا پرتاب کرد . اما ورای این اعمال تحلیل شبکه های مختلف داخلی و خارجی از این دو واقعه واقعا جالب بود . هنگامی که لنگه کفش به سمت "بوش" پرتاب شد رسانه های وابسته به رژیم ایران آن را عملی قهرمانانه یاد کردند و آن را اعتراض یک خبرنگار آزاداندیش(!) به یک رئیس جمهوری بیان نمودند و در مقابل رسانه های وابسته با آمریکا و اسرائیل آن را عملی مذبوحانه و به دور از شعور و فرهنگ تفسیر نمودند . (متاسفانه یا خوشبختانه) ما با این رسانه های بخش دوم موافقیم (البته ترجیحا  نه به آن شدت) دیروز هم وقتی که صحنه ی پرتاب یک شی به سمت رئیس جمهوری ایران را مشاهده کردم مشتاقانه و کنجکاوانه مباحث و تحلیل های شبکه های مختلف را دنبال می کردم و به دقت به آن ها گوش می دادم که در این رابطه به نکات جالبی رسیدم که ذکر آن را خالی از لطف نمی دانم .